วันนั้น, ในห้องที่เงียบสงัดภายในโบสถ์เก่าแก่ที่จัดงานศพของคุณแดน, แซราห์ยืนอยู่หน้าหีบศพด้วยความเศร้าใจ. แต่แม้ในความเศร้า, เธอไม่อาจลืมรอยยิ้มสุดท้ายของคุณแดนที่เขามอบให้เธอ.

คุณแดน, ผู้ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและมีใจกว้าง, เคยเป็นแรงบันดาลใจและความหวังให้แก่ผู้ที่รู้จักเขา. แม้ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต, เขายังคงมอบรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความเข้าใจและความรักให้แก่แซราห์.

หลังจากที่ดอกไม้งานศพถูกวางลงอย่างเงียบงัน, แซราห์นั่งเงียบๆ และนึกถึงคำพูดและการกระทำของคุณแดน. รอยยิ้มของเขาเป็นเหมือนแสงสว่างที่ส่องผ่านช่วงเวลาที่มืดมน, มอบความหวังและความเข้มแข็งให้แก่เธอ.

การจัดงานศพของคุณแดนเป็นการรำลึกถึงชีวิตที่เต็มไปด้วยความรักและการให้. แซราห์รู้สึกขอบคุณที่เธอมีโอกาสได้รู้จักกับคนที่มีคุณค่าและมีชีวิตที่สุขสันต์อย่างคุณแดน.

รอยยิ้มสุดท้ายของคุณแดนไม่เพียงแต่เป็นความทรงจำสุดท้ายที่เธอมีกับเขา, แต่ยังเป็นการยืนยันว่าความรักและความดีที่เขามีให้กับโลกนี้จะยังคงอยู่กับเธอและผู้ที่รู้จักเขาตลอดไป.