ในเมืองขนาดเล็กที่ชายแดนของสหรัฐและแคนาดา ชุมชนที่แน่นแฟ้นได้พบเจอกับความสูญเสียอย่างหนักหน่วงเมื่อโรเบิร์ต เอ็กเซล, ผู้ชายผู้มีชีวิตอันแสนสุขสันต์และเต็มไปด้วยความรัก ได้เสียชีวิตอย่างกะทันหัน เขาเป็นที่รู้จักจากการที่เขามักจะบอกกับทุกคนว่า “เมื่อฉันจากไป, อย่าให้ความเศร้าทำลายงานปาร์ตี้ที่ดีๆ”

เพื่อนและครอบครัวของเขา, ที่รู้จักเขาดีที่สุด, จึงตัดสินใจว่าการจัดงานศพแบบดั้งเดิมเต็มไปด้วยความเศร้าไม่ใช่สิ่งที่โรเบิร์ตต้องการ พวกเขาจึงวางแผนที่จะจัดงานอำลาที่เขาจะจดจำได้ – ถ้าเขายังอยู่ งานนี้ไม่เพียงแต่จะเป็นการเฉลิมฉลองชีวิตของเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นการส่งเขาไปด้วยความสุขและเสียงหัวเราะ

ท่ามกลางห้องที่ตกแต่งด้วยธีมของหาดทราย, ลูกโป่ง, และแสงสี หีบศพของโรเบิร์ตถูกวางอยู่ในตำแหน่งที่ทุกคนสามารถเข้ามาไว้อาลัยได้ แต่แทนที่จะมีความเศร้า, ที่นั่นกลับเต็มไปด้วยเสียงเพลงโปรดของเขา, เรื่องราวตลกที่ถูกแชร์ไปมา, และการเต้นรำที่ไม่หยุดยั้ง

ครอบครัวและเพื่อนๆ ทุกคนได้รับคำเชิญให้เขียนความทรงจำที่พวกเขามีร่วมกับโรเบิร์ตลงบนโน้ตกระดาษและติดมันไว้บนหีบศพ, เปลี่ยนมันให้กลายเป็นผลงานศิลปะที่มีชีวิตชีวา และนั่นไม่ใช่ทั้งหมด, เพราะทุกคนยังได้ร่วมกันเปิด “เวลาแคปซูล” ที่โรเบิร์ตได้เตรียมไว้ให้สำหรับโอกาสนี้ – หีบศพเวลาที่บรรจุด้วยข้อความและของที่ระลึกที่เขาอยากให้ทุกคนมีไว้เพื่อระลึกถึงเขา

การจัดงานศพในรูปแบบปาร์ตี้อำลานี้ได้ทำให้ทุกคนตระหนักว่า แม้จะมีความเศร้าสูญเสีย แต่ก็มีความสุขและความรักที่มีต่อโรเบิร์ตเต็มไปหมด และเมื่อการเฉลิมฉลองสิ้นสุดลง, ไม่มีใครที่เดินออกจากงานศพนั้นกลับบ้านด้วยความรู้สึกว่างเปล่า แต่แทนที่จะเต็มไปด้วยความอบอุ่นของชีวิตที่ได้ถูกเฉลิมฉลองอย่างแท้จริง – ชีวิตของโรเบิร์ต เอ็กเซล, ผู้ที่แม้แต่ในหีบศพของเขา ก็ยังทำให้ทุกคนยิ้มได้